Με Mini Countryman S στις ειδικές διαδρομές του Ράλλυ Ακρόπολις 2012
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΗμερομηνία: 16-18 Απριλίου
Αυτοκίνητο: Mini Countryman S
Οδηγός: Λάμπρος Αθανασούλας
Διαδρομή: Ράλλυ Ακρόπολις 2012
Χιλιόμετρα: 795,6
Η περίοδος «Ακρόπολις» έφτασε, και με οδηγό το Λάμπρο Αθανασούλα στο τιμόνι του Mini Countryman S γινόμαστε για μερικές ημέρες... Παγκόσμιοι στη διαδρομή που θα ακολουθήσουν οι «θεοί» του WRC στις 24-27 Μαΐου.
ΜΥΡΙΣΕ Ακρόπολις! Κλασική και χαρακτηριστική έκφραση... ¶λλοι περιμένουν την άνοιξη και το καλοκαίρι για να απολαύσουν τις χάρες της φύσης, την ελληνική ύπαιθρο, την αλλαγή στην ψυχολογία τους, κάπου όμως υπάρχει και μια μεγάλη μερίδα κόσμου που περιμένει τη συγκεκριμένη περίοδο του χρόνου για ένα και μοναδικό λόγο. Για το Ράλλυ Ακρόπολις, ή για αυτό που ονομάζουμε εθνικό μας αγώνα. Για τη μία εβδομάδα που ο περιπλανώμενος ανά τον κόσμο θίασος του WRC εγκαθίσταται στη χώρα μας και προσφέρει επί τέσσερις ημέρες μία από τις σπουδαιότερες παραστάσεις παγκοσμίως.
Τα ελληνικά βουνά αποκτούν χρώμα από την εικόνα των αγωνιστικών, πλημμυρίζουν ήχους με τις εξατμίσεις τους, και όλα αυτά με φόντο τους χιλιάδες θεατές στην άκρη του δρόμου, στα δέντρα και όπου αλλού μπορούν να σταθούν. Οι φίλοι του μηχανοκίνητου αθλητισμού και, γενικά, όσοι στρατοπεδεύουν στην ύπαιθρο είναι το κερασάκι στην τούρτα του αγώνα. Το κυρίως πιάτο, όμως, είναι οι πρωταγωνιστές του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλλυ και οι ειδικές διαδρομές. Οι τελευταίες είναι εκείνες που κάνουν τη διαφορά, χαρίζουν, ουσιαστικά, στο Ακρόπολις χαρακτήρα και το διαφοροποιούν σε σχέση με κάθε άλλον αγώνα του είδους. Έτσι, λίγες εβδομάδες πριν τα WRCars τις αλωνίσουν, πήραμε μαζί μας το Λάμπρο Αθανασούλα, του δώσαμε τα πηδάλια του προσθιοκίνητου Mini Countryman S των 184 ίππων και ακολουθήσαμε τη διαδρομή της 58ης εκδοχής του εθνικού μας αγώνα.
Ράμπα στο... Λουτράκι!
Το 58ο Ράλλυ Ακρόπολις μπορεί φέτος να ξεκινά από το Ζάππειο, αλλά η δική μας ράμπα στήθηκε στο Λουτράκι, τόπο διαμονής του Λάμπρου Αθανασούλα και επίκεντρο του Ακρόπολις για ακόμα μία χρονιά. Ο Έλληνας οδηγός που μας έκανε υπερήφανους το 2009, όταν με τον Νίκο Ζακχαίο και το πειρατικό Skoda Fabia S2000 επικράτησαν στο Ακρόπολις στην κατηγορία του PWRC, και πέρυσι τόλμησε να κάνει το τεράστιο άλμα οδηγώντας ένα Ford Fiesta WRC ανέλαβε χρέη οδηγού, γνωρίζοντας όσο κανένας άλλος τον εθνικό μας αγώνα τα τελευταία χρόνια. Ευδιάθετος και χαμογελαστός, είναι εντυπωσιακό ότι, πέρα από το πέρασμα του χρόνου, τίποτα δεν έχει αλλάξει σε σχέση με τον άνθρωπο που γνωρίσαμε το 2001 στο «Γίνε Πρωταθλητής». Βέβαια, στο δρόμο προς την Κινέτα, την πρώτη ειδική του αγώνα, μπορούσες να διακρίνεις μια στεναχώρια στο πρόσωπό του, αφού φέτος δε θα λάβει μέρος στο Ακρόπολις.
Μέχρι σήμερα μετρά πέντε παρουσίες, και σίγουρα δεν ήθελε να λείπει από τη φετινή γιορτή. Παρ’ όλα αυτά, η οικονομική κρίση δεν επέτρεψε στο όνειρο να γίνει και φέτος πραγματικότητα: «Οι λόγοι που δε συμμετέχω είναι καθαρά οικονομικοί. Πέρυσι, κάναμε μια μεγάλη προσπάθεια, η οποία γνωρίζω ότι ήταν εκτός κλίματος αναφορικά με την οικονομική κατάσταση στη χώρα μας. Με τη βοήθεια απλών ανθρώπων, όμως, καταφέραμε να αγωνιστούμε, και αυτό ήταν κάτι που με συγκίνησε πάρα πολύ. Αρωγός ήταν και η επιτυχία του 2009, ενώ καταβάλαμε και ένα ποσό από τις δικές μας οικονομίες, με αποτέλεσμα η προσπάθεια να γίνει πραγματικότητα. Φέτος, πέρα από την προσωπική μου αδυναμία σε οικονομικό επίπεδο, αποδείχθηκε αδύνατο να βρούμε κάποιο χορηγό». Ωστόσο, κάτι τέτοιο δε θα μπορούσε να τον επηρεάσει, κι έτσι αλλάξαμε αμέσως συζήτηση, περνώντας στον αγώνα.
Το Ακρόπολις φέτος διαρκεί τέσσερις, και όχι τρεις ημέρες. Βλέπετε, την Πέμπτη 24 Μαΐου, εκτός από την Qualifying Stage το πρωί, η οποία και θα κρίνει τη σειρά εκκίνησης την επόμενη ημέρα, η πανηγυρική εκκίνηση στο Ζάππειο θα συνοδευτεί με την τέλεση της ειδικής Κινέτας! Μιας κλασικής ειδικής, που φέτος θα αποτελέσει και τη μεγαλύτερη σε μήκος του αγώνα και την οποία όσοι ασχολούνται με το σπορ γνωρίζουν πολύ καλά! Ο Λάμπρος επιδοκιμάζει την επιλογή της τέλεσής της, αν και θα ήθελε και κάτι διαφορετικό... «Ήταν πολύ καλή η ιδέα της τέλεσης ε.δ. μετά την εκκίνηση. Πιστεύω ότι θα συγκεντρώσει μεγάλο αριθμό κόσμου. Από την άλλη, όμως, είναι κρίμα που δε θα έχουμε νυκτερινή ειδική, οι οποίες είναι πολύ ωραίες και αρέσουν στον κόσμο! Όλοι θυμόμαστε την προσέλευση πέρυσι στη Νέα Πολιτεία». Αναμφίβολα, πρόκειται για ωραία ειδική, η οποία ο Λάμπρος θεωρεί ότι δε θα είναι εύκολη για δύο λόγους. Πρώτον, λόγω της μορφολογίας του εδάφους, αφού έχει καιρό να χρησιμοποιηθεί ο δρόμος και θα θέλει καθάρισμα, και κατά δεύτερον για το τελευταίο κομμάτι, στο οποίο, αν χαζέψεις, είναι πολύ εύκολο να χάσεις χρόνο χωρίς να το καταλάβεις.
Προς Λαμία μεριά!
Το πρώτο σκέλος του αγώνα είναι και το μεγαλύτερο σε μήκος, περιλαμβάνοντας συνολικά 170 χιλιόμετρα ειδικών διαδρομών! Ουσιαστικά, τα πληρώματα πραγματοποιούν ένα μαραθώνιο που ξεκινά λίγο έξω από το Λουτράκι, κατευθύνεται στην ευρύτερη περιοχή πάνω από Ιτέα και ¶μφισσα, για να επιστρέψει στο κέντρο του αγώνα ύστερα από οκτώ (!) ειδικές διαδρομές. Αριθμό που δεν είχαμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια. Την ίδια ώρα, το Mini Countryman S, του οποίου οι ομοιότητες με το JCW WRC του κ. Ντάνι Σόρντο περιορίζονται στο αμάξωμα, εκμεταλλευόμενο τη μεγάλη απόσταση από το έδαφος, δεν προβληματίστηκε στο χωματόδρομο. Η ανάρτηση δεν κουράστηκε από τους κραδασμούς και με τροχούς άλλων διαστάσεων θα μπορούσε να κινηθεί άνετα με μία σχέση παραπάνω. Παράλληλα, αν στο κακό-σκληρό χώμα προτιμήσαμε να το προφυλάξουμε, στο καλό και πατημένο χώμα, η εξαιρετική ανάρτηση, το πλαίσιο και το κοφτερό τιμόνι το έκαναν απολαυστικό. Πόσω μάλλον όταν στα πηδάλια ήταν ο Λάμπρος Αθανασούλας, ο οποίος για ακόμα μία φορά φρόντισε να μας εντυπωσιάσει με την άνεση και το κοντρόλ του, χαράσσοντας με το Mini εντυπωσιακές πορείες πλαγιολισθαίνοντας, παρά το γεγονός ότι η κίνηση στο συγκεκριμένο Mini μεταδιδόταν μόνο στους εμπρός τροχούς.
Συνέχεια στο ταξίδι μας, και ήταν εμφανές ότι ο Λάμπρος κουραζόταν από τις απλές διαδρομές. Κακά τα ψέματα. Σε κανέναν οδηγό δεν αρέσει να διανύει μεγάλες αποστάσεις χωρίς αγωνιστική δράση, αλλά, όπως παραδέχεται και ο ίδιος, είναι καλό που ο αγώνας πηγαίνει στην Ιτέα. Ένα από τα κυριότερα στοιχεία που κρίνουν την έκβαση ενός αγώνα είναι η επιλογή των ελαστικών, και αυτό είναι κάτι που γνωρίζει πολύ καλά ο Λάμπρος: «Η πρώτη ημέρα είναι η μεγαλύτερη του αγώνα. Στην πρώτη μπούκλα μέχρι την Ιτέα (Αγία Μαρίνα, Θήβα, Ελικώνας) είναι δεδομένο ότι τα αυτοκίνητα θα είναι εφοδιασμένα με δύο ρεζέρβες. Αν εκείνη την ημέρα οι θερμοκρασίες είναι υψηλές, λογικά θα ξεκινήσουν με τέσσερα ελαστικά με τη μαλακή γόμα, έχοντας και δύο με σκληρή γόμα μαζί». Ο Έλληνας οδηγός μας τόνισε ότι η φθορά των ελαστικών, εκτός από τη θερμοκρασία, εξαρτάται και από τον τρόπο οδήγησης. «Τα WRCars θέλουν ιδιαίτερο τρόπο οδήγησης. Αν ταξιδεύεις με το πλάι και υπερστροφικά, τα πίσω ελαστικά φθείρονται με απίστευτη ευκολία. Για αυτό και οι περισσότεροι προτιμούν τον τρόπο οδήγησης του Λεμπ».
Αφού τα πληρώματα πραγματοποιήσουν τις τρεις πρώτες ε.δ., θα κατευθυνθούν για το πρώτο service στην Ιτέα. Από εκεί θα φύγουν για τις δύο επόμενες, πριν επιστρέψουν και πάλι στην Ιτέα για ακόμα μία επίσκεψη στους μηχανικούς: «Οι Βωξίτες και το Δροσοχώρι είναι δύο κλασικές ειδικές, πραγματικά υπέροχες. Πέρα από το οδηγικό ενδιαφέρον, είναι μοναδικό το τοπίο που περιβάλλει όλη την περιοχή. Είναι μοναδικές. Εκεί θεωρώ ότι οι περισσότεροι θα προτιμήσουν να φύγουν με μία ρεζέρβα μαζί τους, αφού θα ακολουθήσει service πριν από τις επόμενες τρεις, από όπου και θα φύγουν και πάλι με δύο ρεζέρβες για Λουτράκι». Σε κάθε περίπτωση, αυτό που εύκολα διαπιστώσαμε είναι ότι πρόκειται για ένα σκέλος μαμούθ, αφού συνολικά τα πληρώματα θα καλύψουν την πρώτη ημέρα 538 χιλιόμετρα! Δηλαδή περισσότερα από όσα χρειάζονται για να πας Θεσσαλονίκη!
Πίσω στα βασικά...
Το πρώτο κουραστικό και μακρινό σκέλος αποτέλεσε παρελθόν, και με το Λάμπρο κατευθυνθήκαμε προς τις ειδικές της Πελοποννήσου, οι οποίες και συμπεριλαμβάνονται στις αναντικατάστατες των τελευταίων ετών. Φέτος, η αλλαγή σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια είναι η προσθήκη ακόμα μίας ειδικής, και μάλιστα καινούργιας, της Ζήριας, η οποία και προστίθεται στις Κλένια, Γυμνό και Κεφαλάρι. «Στο δεύτερο σκέλος σίγουρα θα φύγουν με δύο ρεζέρβες. Το πιο λογικό είναι ότι μετά την Κλένια θα κάνουν μία αλλαγή ανάμεσα στα εμπρός και τα πίσω ελαστικά, ενώ μετά το Γυμνό θα τοποθετήσουν τα δύο που θα έχουν μαζί τους». Βρισκόμενοι στην Κλένια, εξακολουθούμε να απολαμβάνουμε την ταχύτητα του Λάμπρου και την ικανότητά του πίσω από το τιμόνι, την ώρα που πλησιάζουμε στο τελευταίο πολύ γρήγορο κομμάτι: «Αυτό είναι το πιο γρήγορο κομμάτι του αγώνα! Σκέψου ότι με το Fiesta πέρυσι αγγίξαμε τα 197 χλμ./ώρα!». Στο χώμα θα συμπληρώσουμε εμείς, για να αποκτήσετε την πλήρη εικόνα...
Η συνέχεια στο Γυμνό δεν ήταν το ίδιο ευχάριστη, αφού δεν είναι μυστικό ότι πρόκειται για την πιο σκληρή ειδική του αγώνα. Μην ξεχνάτε ότι είναι η μοναδική ε.δ. του Ακρόπολις που «τελειώνουν» οι αναρτήσεις των WRC! Παρ’ όλα αυτά, ο Λάμπρος δεν κρύβει ότι του αρέσει! «Είναι πραγματική ακροπολική ειδική. Μου θυμίζει άλλες δεκαετίες. Για τους εργοστασιακούς οδηγούς δεν υπάρχει πρόβλημα με τις επιφάνειες. Αυτοί πάνε flat-out παντού. Για τους ιδιώτες είναι πραγματικός γρίφος, από τη στιγμή που πρέπει να προφυλάξουν το αυτοκίνητο και να “πουλήσουν” κάποια κομμάτια, αν και πρέπει να προσέξει κανείς μην κόψει πολύ, με αποτέλεσμα να χάσει και πολύτιμο χρόνο. Σπαζοκεφαλιά»!
Βέβαια, στη συνέχεια για το Κεφαλάρι ούτε λόγος, αφού θεωρείται μία από τις καλύτερες ειδικές του αγώνα. Σε επίπεδο τόσο επιφανειών όσο και οδηγικού ενδιαφέροντος. Ακόμα και το Mini, το οποίο ίσως και να θεωρείται ακατάλληλο για αυτές τις συνθήκες, έδειχνε ιδανικό στο πατημένο καλό χώμα του Κεφαλαρίου. Η ροπή των 25 χλγμ., και μάλιστα από τις 1.600 σ.α.λ., σε συνδυασμό με την πολύ καλή κλιμάκωση του κιβωτίου, σου επιτρέπουν να κινηθείς γρήγορα με μία μεγαλύτερη σχέση στο κιβώτιο. Κάτι σαν Mitsubishi Gr. N... Όσο και αν θέλαμε να πάρουμε τα πηδάλια του Λάμπρου από το Mini, δεν τα καταφέραμε... Κάτι που δεν έγινε ούτε στην καινούργια Ζήρια, η οποία και βρίσκεται μετά το χωριό Γκούρα. Νέα ειδική, επίσης σε εξαιρετικό περιβάλλον, και μάλιστα πολύ γρήγορη! Τόσο γρήγορη, που η Οργανωτική Επιτροπή θα τοποθετήσει σικέιν με χώμα σε τρία σημεία. Πάντως, αν αποφασίσετε να ανηφορίσετε προς Ζήρια μεριά, αξίζει να κατασκηνώσετε στη λίμνη Δασίου και να συνδυάσετε τον αγώνα με την εκδρομή.
Ύστερα από δύο περάσματα και από τις τέσσερις παραπάνω ειδικές, τα πληρώματα θα επιστρέψουν στο Λουτράκι για ακόμα μία διανυκτέρευση. Και αφού ξυπνήσουν το πρωί, θα τους περιμένει η γνώριμη εικόνα από το 2011 τεσσάρων ειδικών και της Power Stage. Αυτές είναι οι ¶γ. Θεόδωροι και τα Νέα Πίσια, από τις οποίες τα πληρώματα θα περάσουν δύο φορές. Η πρώτη εκ των δύο έχει ιδιαίτερη σημασία για το Λάμπρο, και δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς το γιατί. Οι ¶γιοι Θεόδωροι το 2009 ήταν η τελευταία ε.δ. του Ακρόπολις, και τότε ο Έλληνας οδηγός είχε πανηγυρίσει στον τερματισμό της την τεράστια επιτυχία του. Ακόμα και σήμερα ο τρόπος που σου διηγείται εκείνα τα τελευταία χιλιόμετρα δείχνει έναν άνθρωπο που εξακολουθεί να τα ζει μέχρι και σήμερα, σχεδόν τρία χρόνια μετά... Επιστρέφοντας στο σήμερα, ο Λάμπρος μας αναλύει τον τρόπο σκέψης του για την τελευταία ημέρα του αγώνα, αλλά και την ιδιαιτερότητα της Power Stage στο τέλος: «Το τρίτο σκέλος δεν είναι ιδιαίτερα απαιτητικό για τα ελαστικά. Απλώς, πρέπει να έχεις κάνει καλό προγραμματισμό, έτσι ώστε να έχεις όσο καλύτερα ελαστικά στην τελευταία ειδική, την Power Stage, η οποία είναι πολύ σημαντική, αφού απονέμονται βαθμοί. Είναι ρίσκο να κυνηγήσεις με φθαρμένα ελαστικά, ενώ χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Χίρβονεν στην Πορτογαλία, ο οποίος για αυτόν τον λόγο δεν μπόρεσε να διεκδικήσει βαθμούς στην Power Stage».
Ράμπα στο Καζίνο!
Όπως στο πραγματικό Ακρόπολις, έτσι και στη δική μας εκδοχή, ο εθνικός μας αγώνας τελείωσε μπροστά από το Hotel Club Casino Lοutraki, το οποίο, εκτός από αρχηγείο του αγώνα, αποτελεί και το μεγάλο χορηγό του Ράλλυ. Τυλίγοντας πλέον το κουβάρι, ο Λάμπρος καταλήγει στο συμπέρασμά του για το 58ο Ακρόπολις. «Αν οι θερμοκρασίες είναι υψηλές, τότε ο επιτρεπόμενος αριθμός ελαστικών βλέπουμε ότι είναι οριακός και θα κρίνει μεγάλο μέρος του αγώνα. Γενικά, θεωρώ ότι η πρώτη ημέρα είναι η πιο δύσκολη, λόγω χιλιομέτρων, αλλά και της νέας ειδικής. Παρ’ όλα αυτά, το δεύτερο σκέλος με τα δύο περάσματα από το Γυμνό είναι και το πιο σκληρό. Η τελευταία ημέρα εξαρτάται από τις διαφορές μεταξύ των οδηγών. Αν αυτές είναι μικρές, τότε μπορούμε να δούμε μάχες και αλλαγές στο αποτέλεσμα. Σε γενικές γραμμές, είναι ωραίος αγώνας. Βελτιώνεται κάθε χρόνο και γίνεται καλύτερος». Εμείς, από την πλευρά μας, μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι οι οδηγοί του Παγκοσμίου αλλά και όσοι λάβουν μέρος στον αγώνα (μην ξεχνάτε ότι προσμετρά και στο Ελληνικό Πρωτάθλημα) πραγματικά θα απολαύσουν οδήγηση, ενώ θα βιώσουν και αυτό που ονομάζουμε ακροπολικές συνθήκες. Κάτι λογικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι το καταφέραμε εμείς με το «συμβατό» μας Mini Countryman. Το μόνο που μας έλειπε ήταν ένα καλό σετ ελαστικά. Από εκεί και πέρα, σίγουρα θα θέλαμε να βλέπαμε και φέτος έναν Έλληνα οδηγό σε κορυφαίο επίπεδο να συναγωνίζεται με τους ξένους συνδυασμούς, αλλά θα αρκεστούμε στις μνήμες του παρελθόντος._ Π. Τ.
Πλέον, ο «δικός μας» Λάμπρος Αθανασούλας δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Το χαμηλών τόνων παιδί του «Γίνε Πρωταθλητής» του 2001 βρέθηκε στην κορυφή του βάθρου στην κατηγορία Παραγωγής στο Ακρόπολις του 2009, έχοντας προλάβει νωρίτερα να κερδίσει τις εντυπώσεις τόσο στους ελληνικούς αγώνες όσο και στο Ford Fiesta ST Trophy στο WRC. Πέρυσι, τον καμαρώσαμε στο τιμόνι ενός Ford Fiesta WRC, ενώ φέτος η οικονομική κρίση θα αφήσει τον 36χρονο πλέον Λάμπρο στο service park. Χίλια κρίμα, αλλά το 2013 δεν είναι μακριά...